بررسی آداب خلال زدن در طب اسلامی
سیره پیامبر صلی الله علیه و آله و طب اسلامی بر استفاده مکرر از خلال دندان بوده است.
به فرموده پیامبر صلی الله علیه و آله : خلال زدن از مصادیق نظافت و پاکیزگی به حساب می آید.
در مورد اهمیت آن همین بس که جبرئیل امین برای توصیه به خلال زدن از پیشگاه الهی بر قلب مطهر پیامبر نازل شده است.
پیامبر صلی الله علیه و آله فرمودند: خلال بزنید که موجب اصلاح لثه ها و دندان ها می شود.
طبق فرموده پیامبر صلی الله علیه و آله: خلال موجب پاک شدن دهان از بیماری و میکروب ها می شود.
پیامبر مهربانی ها در حق استفاده کنندگان از خلال از محضر ربوبی در خواست رحمت نموده اند.
طبق فرموده پیامبر اکرم صلوات الله علیه و آله: خلال نزدن موجب بدبوئی دهان و در نتیجه آزار فرشتگان الهی می شود.
از جمله حقوق مهمان انست که میزبان برای او خلال فراهم آورد آنچنان که پیامبر در هنگامی که جعفر ابن ابی طالب مهمان ایشان بودند برای ایشان خلال آوردند.
درمان بیماری بادجنام که همان سرخی غیر معمول صورت بوده می باشد.
خلال زدن بعد از غذا سفارش شده هست.
از چوب خلال می توان در هنگام وضو جهت پاک نمودن پوست استفاده نمود و اب را به پوستی که مانع دارد رسانید و یا با ان زیر ناخن را تمییز نمود.
اصل کلی انست که می توان با هر چوب تمیزی خلال نمود مگر مواردی که استثناء شده اند.
موارد استثناء شده عبارتند:
- چوب نی (یا هر گیاهی که ساقه اش تو خالی و گره دار باشد)
- چوب انار
- چوب مورد
- خلال از چوب گز نیز موجب فقر می شود.
که پیامبر از این سه مورد نهی فرموده و حکمت نهی را تحریک رگ خوره و جذام معرفی نموده است.
در روایت آمده پیامبر صلی الله علیه و اله با هر چوبی که به دست مبارکشان می رسید خلال می زدند مگر برگ نخل و نی .
آنچه در دهان با زبان جمع می شود قابل خوردن است و آنچه با خلال جمع می شود را نباید خوردن که موجب ورم درونی و آپاندیس می شود.
منابع:دراست فی طب الرسول المصطفی ج۴ ص۴۲۸
کتاب الوافی ج ۲۰ ص۵۴۵
