داروی مرکب چهارم و نحوه ساخت آن
پسران بسطام درباره مرکب چهارم می گویند:
- این داروی تقویت کننده جنسی است.
- این دارو، داروی عجیبی است و کلیه را گرم می کند و برای کسانی که کلیه شان کم کار شده این دارو برایشان حیاتی است.
- کسی که از این دارو استفاده می کند زیاد همبستر می شود و برون را از مفاصل خارج می کند.
- برای کمر درد
- اسهال
- مرکب چهارم برای باد شکم
- التهاب مفاصل
- برای کسی که نمی تواند ادرار کند و یا آن را کنترل کند و پروستاتش مشکل دارد و شاید شامل شب ادراری هم بشود
- طپش قلب
- تنگی نفس
- نفخ شکم
- سیری مفرط (تخمه)
- پیچش شکم
- جلای قلب
- مرکب چهارم اشتها آور است
- درد سینه و تسکین قلب
- زردی چشم، و زردی بدن (شاید منظور هپاتیت و یرقان باشد).
- زیاد تشنه شدن
- ضعف چشم یا بیماری چشم
- برای سردرد و کوچک شدن مغز
- برای تب و لرز
- برای هر بیماری کهنه و تازه موثر است
و خطا نمی کند و به اندازه دو مثقال یعنی ۹ گرم مصرف شود. ما دستور مصرف یک مثقال را می دادیم اما امام (ع) به دو مثقال تغییر دادند.
نحوه ساخت و تهیه مرکب چهارم
هلیله سیاه و هلیله زرد و سقمونیا[۱] از هر کدام ۶ مثقال بر می دارید.
فلفل سیاه و دار فلفل (فلفل دراز) و زنجبیل خشک و زنیان و خشخاش قرمز[۲] و نمک هندی [۳] از هر کدام چهار مثقال.
ناز مشک[۴] و هل و سنبل طیب و شقاقل [۵] و عود البلسان [۶] و سلیخه مقشره[۷] و علک رومی[۸] و عاقرقرحا[۹] و دارسینی[۱۰] از هر کدام دو مثقال،
این ها را با هم آسیاب نموده و سپس مخلوط می کنید. بجز سقمونیا که الک نباید بشود. فقط آسیاب می کنید و اضافه می نمایید.
۸۵ مثقال شکر سجستان یا سیستان که در قدیم جزء شکرهای خوب بوده و این شکر را در یک ظرف در آب ولرم حل می کنید.
و سپس داروها را به آن اضافه می کنید و با عسلی که کفش گرفته شده یک خمیر درست می شود .
(عسل را وقتی روی آتش قرار می گیرد کف می کند و آن کف ها باید گرفته شود).
آنگاه آن را در یک ظرف شیشه ای یا در کوزه سبز نگهدرای می کنید. و هرگاه نیاز شد ناشتا دو مثقال با هر آبی که می خواهی بخورید. و هنگام خواب هم به همین شکل استفاده می کنید.
مرکب چهارم داروی عجیبی است برای همه بیماری های فوق انشاء الله موثر است.[۱۱]
[۱] یک نوع صمغ که تقلبی آن در بازار خیلی زیاد است.
دارای رنگهای سفید و زرد و سیاه و به ظاهر سفت و سخت است.
و اما وقتی فشار می دهد به پودر تبدیل می شود که از مشخصه های سقمونیای اصل می باشد.
[۲] همان خشخاش ارغوانی است که تخمش طوسی رنگ است نه سفید است و نه سیاه
[۳] نمک هندی: یا کالا نمک و در فارسی نمک سیاه گویند.
[۴] کمیاب بوده و شبیه هسته آلبالوست.
[۵] شقاقل: همان هویج صحرایی یا زردک است.
[۶] درختی در مصر است به نام بلسات که هم از چوبش استفاده می شود و هم از تخمش.
[۷] مقشره یعنی پوست کنده شده که همان پوست تنه درخت است دارچینی سفت و تیره رنگ که بوی دارچین هم دارد.
[۸] همان مصطکی است.
[۹] ریشه یک گیاهی است شبیه ریشه ترخون
[۱۰] همان ارچین
[۱۱] طب الائمه، ص: ۷۸.
منبع: طب معصومین علیها السلام در بیانات استاد تبریزیان-جلد دوم
کسایی که فلفل برایشان خوب نیست این داروهم مضرمیشه
فلفل چرا براش خوب نیست؟