در روایات آکله بدون اعراب گذاری آمده است. در نتیجه می تومان آن را «آکِله» یا «یِکله» خواند. اِکله در لغت به معنای خارش است و برخی می گویند که شامل گری هم می شود. ولی آکِله به بیماری «خوره» اشاره دارد که سریع اعضای بدن را می خورد.
در روایتی پیامبر اکرم (ص) می فرماید:
«غیبت کردن، سریع تر از خوره (که بدن را می خورد)، دین مرد مسلمان را می خورد.»
عارضه مشترک آکله، جذام و گری، خارش و خورده شدن پوست و گوشت است. تفاوت آنها هم رد این است که آکله در خوردن اعضای بدن خیلی سریع عمل می کند. ولی جذام و گری خیلی کند سبب خورده شدن اعضای بدن می شود.
البته گری از خوردن پوست تجاوز نمی کند. و باعث ریزش پوست می شود و رنگ پوست تغییر می کند.
بنا به روایات آکله (خوره) علل متعددی دارد، از جمله:
- خلال کردن با چوب انار
- عفونت و آلوده شدن زخم
- خلال کردن با چوب مورت (مورد)
- خلال کردن با چوب نی
در روایت آمده است که عُروه بن زبیر، یکی از دشمنان حضرت امیر (ع) بر ولید بن عبدالملک [یکی از خلفای اموی] وارد شد. در حالی که پایش مبتلا به بیماری آکله شده بود. ولید به او گفت که برو پایت را قطع کن. عروه گفت: نه این کار را نمی کنم. وقتی خوره به ساق پایش سرایت کرد. ولید گفت: برو پایت را قطع کن وگرنه به تمام بدنت سرایت می کند. عروه با اره پایش را قطع کرد.
برای مطالعه علل و درمان بیماری گَری در آیینه ی روایات لطفا کلیک کنید.
برای مطالعه بررسی آداب خلال زدن در طب اسلامی لطفا کلیک کنید.
یه عکس بهتر نمیشد بزارید