اهمیت نشستن بر سر سفره در روایات

اهمیت نشستن بر سر سفره در روایات

لحظات وساعات نشستن روی سفره از چند جهت حایز اهمیت میباشد. و فوائد متعددی دارد. و طولانی کردن ان مغتنم است. و از چند جهت ضرورت دارد.

۱ – غذا خوردن خوشایند است و انسان به طبع خودش غذا خوردن را دوست دارد.

علاوه بر این غذا باعث خوشی و دلخوشی می شود.

و در روایت از ان به نشره تعبیر شده پس هرچه طولانی تر بشود. خوشی و انبساط نفس بیشتر می شود.

۲ – در روایات ساعت و لحظات غذا خوردن از عمر انسان محسوب نمی شود.

یعنی عمر انسان هر چقدر مقدر باشد ساعات غذا خوردن به ان اضافه میشود.

پس هر چه ساعات غذا خوردن بیشتر باشد عمر انسان طولانیتر می شود

۳ – با توجه به اینکه دو چیز مطلوب است یکی کم غذا خوردن و اینکه انسان نباید زیاد غذا بخورد و از سیر شدن شدیدا نهی شده است.

و دیگری طولانی نشستن روی سفر، پس نتیجه میگیریم .

رعایت چند نکته لازم است:

• یک: لقمه ها را حد الامکان باید کوچک کرد واین امر در بهداشت اسلامی سفارش شده است.
• دو: خوب جویدن غذا و استفاده بهتر و طولانی تر از طعم خوش غذا تا پیغامهای لازم درباره نوع غذا

و مقدار موادی که نیاز است. برای هضم غذا به دستگاههای مربوطه برسد.

علاوه بر کمک کردن به هضم غذا وکم کردن کار معده و رسیدن غذا به مرحله ای که بدن به خوبی از ان استفاده کند.

• سه: فاصله گذاشتن بین لقمه ها و عجله نکردن و تند تند غذا نخوردن که تند غذا خوردن فشار مضاعفی بر دستگاه گوارش وقلب وارد نشود.

و سبب می شود غذا خام وارد بدن میشود و خام از بدن خارج می شود و به بدن فایده نمی رساند.

• چهار هنگام غذا خوردن پیغامهایی به مغز می رسد و از مغز به دستگاههای مربوطه تا اماده بشود.

و مواد لازم و به اندازه لازم ترشح شود و خوب جویدن غذا به کامل رسیدن این پیغام کمک می کند.

۴ – با توجه با حضور ملائکه هنگام پهن کردن سفره و حضور ملائکه همراه با خیر و برکت مغتنم است وبا طولانی کردن نشستن روی سفره حضور ملائکه طولانی تر می کند.

۵ – با توجه به دور شدن شیطان (میکروب و ویروس) در صورت بسم الله گفتن هنگام خوردن غذا پس هر چه غذا خوردن طولان یتر می شود. دور بودن شیطان طولانیتر خواهد بود.

۶ – نازل نشدن عذاب الهی و بلاها تا وقتی انسانها مشغول غذا خوردن می باشد.

در روایتی از امام صادق علیه السلام که خداوند بر هیچ قومی در زمان غذا خوردن عذابی نازل نمی کند تا وقتی که غذا می خورند.

۷ – اهمیت دادن به غذا، یک نوع قدر دانی و تشکر از منعم محسوب می شود.

پس طولانی کردن شاید اهتمام بیشتر محسوب می شود و تشکر بهتر خواهد بود .

۸- از روایات استفاده می شود که خوردن ایستاده یا در هنگام راه رفتن مطلوب نیست، مگر در شرایط ناچاری.

امام صادق (ع) می فرماید:

«در حال راه رفتن غذا نخور، مگر اینکه ناچار باشی.»

۹- خوردن غذا را قطع نکنید. این کار مکروه است و خوب نیست. امام کاظم (ع) می فرماید:

«اگر من روی سرتان ایستاده باشم و شما مشغول غذا خوردن باشید، از جای خود برنخیزید تا اینکه غذایتان تمام شود.»

منبع: کانال دفتر آیت الله تبریزیان