خواص میوه ی به بنا به روایات در طب اسلامی

خواص میوه ی به بنا به روایات در طب اسلامی

میوه ی به یکی از ۵ میوه بهشتی است که مهم ترین خواصش، تقویت قلب می باشد. ضعف قلب را برطرف می کند و به طور کلی بیماری های قلب را درمان می کند. در روایات به قلب، تکه گوشتی گفته می شود که اگر اصلاح شود، تمام بدن اصلاح و سالم می شود.

اگر قلب خوب و نرمال کار کند و به اندازه کافی خون به اعضای بدن پمپاژ کند، مشکلی پیش نمی آید، و در صورتی که مشکلی پیش آید، ترمیم می شود؛ ولی اگر قلب ضعیف شود و نتواند خون کافی به اعضای بدن پمپاژ کند، آسیب های جدی به بدن وارد می شود و این آسیب ها ترمیم نمی شود. بنابراین، میوه به از این جهت که به تقویت قلب می پردازد، کار بزرگی در جهت سلامتی انسان می کند. خوردن میوه ی به، فرزند را زیبا، و بوی انسان را خوش می کند.

از خواص میوه ی به در طب اسلامی باید موارد زیر را نام برد:

1. تقویت کننده قلب است.
2. موجب تیز هوشی می شود.
3. موجب جلای قلب می شود.
4. سنگینی قلب و سینه را رفع می کند.
5. هم و غم را می برد.
6. ذهن و حافظه را تقویت می کند.
7. حکمت را افزایش می دهد.
8. ترسو را شجاع خواهد کرد.(برای کسانی که ترس و دلهره دارند بسیار مفید است)
9. خسیس را سخاوت مند خواهد کرد.
10. انسان را با حلم و وقار و دانا می کند
11. ثروت و رزق را بالا می برد.
12. مفید برای معده است
13. رنگ چهره را صاف و شفاف و زیبا می کند
14. فرزند را زیبا می کند (پدر و مادر باید قبل از انعقاد نطفه آن را بخورند)

در روایات در خصوص میوه ی به چنین توصیه شده است:

1. بهتر است میوه ی به ناشتا خورده شود (قبل از صبحانه یا با شکم خالی)
2. فواید متعدد فوق الذکر که برای “به” ذکر شده است با یک بار خوردن حاصل نمی شود. بلکه باید به صورت مداوم “به” خورد تا فواید آن نمایان شود، یعنی حداقلش ۳ روز پشت سر هم ناشتا از آن بخورید.
3. بهترین نوع آن، “به” شیرین و خوش بو است،به باید عطر داشته باشد. نشانه ی مرغوب بودن آن، عطردار بودنش است.
4. سفارش شده که “به” را با هسته بخورید.