آیا بیماری ، کفاره گناهان است؟

آیا بیماری ، کفاره گناهان است؟

روایتی جالب در مورد بیماری سلمان

در روایتی، امام صادق (ع) از پدرش، از جدش، از امام حسین (ع) می فرماید:

حضرت امیر (ع) به عیادت سلمان رفتند، حضرت فرمود: چگونه شب را صبح کردی؟

سلمان گفت: خدا را شکر می کنم، شکایت می کنم از اینکه تحمل درد را ندارم و کم صبر هستم.

حضرت امیر (ع) فرمود:

بی تابی نکن، شیعیان ما مبتلا به دردی نمی شوند، مگر به دلیل گناهی که در گذشته از آنها صادر شده است، آن درد هم پاک کننده و تطهیر آن گناه است.

سلمان گفت: پس بیماری ثوابی ندارد و تنها فایده اش پاک کننده بودن است.

حضرت امیر (ع) فرمود:

ای سلمان! با صبر کردن و دعا کردن ثواب هم داده می شوی؛ درد، کفاره گناهان تو درجات شما هم بالاتر می رود.

سلمان پیشانی حضرت را بوسید و گفت: اگر شما نبودید، چه کسی می توانست اینها را برای ما بیان کند».

این روایت تصریح دارد که هر چند گناهان سبب بیماری می شود، ولی درد و تحمل درد، پاک کننده گناهان است. بنابراین بهتر است که انسان برای ساکت کردن دردش، سریع از مسکن استفاده نکند؛ زیرا درد، خاصیتش را از دست می دهد.

چرا کافران کمتر بیمار می شوند؟

سؤال این است که اگر انسان به سبب گناه بیمار می شود، چرا مشرکان و ملحدان با وجود اینکه شراب می خورند، گوشت خوک می خورند و هر گناهی را ممکن است، مرتکب شوند؛ نسبت به مسلمانان، بیمار نمی شوند یا کمتر بیمار می شوند؟

در روایات آمده است که اگر مؤمن گناه کند، مبتلا به بیماری می شود و این مخصوص مؤمن است.

وقتی مؤمن به دلیل گناهش در دنیا مؤاخذه می شود، در آخرت مؤاخذه نخواهد شد؟

بنابراین، این برای مؤمن نعمت و خیر است. در روایت آمده است:

«اگر خداوند خیر انسانی را بخواهد، عقوبتش را در همین دنیا قرار می دهد؛ ولی اگر بدی بنده ای [به دلیل] گناهانی که مرتکب شده است، بخواهد، گناهانش را برای روز قیامت نگه میدارد»
پس بیمار شدن مؤمن در دنیا، نعمت و خیری است که خداوند به او ارزانی می دارد.

در روایت دیگری آمده است:

«مؤمن عزیز است و ارزشش بالاتر از آن است که ۴۰ روز بگذرد و خداوند کاری نکند که گناهانش پاک شود.»

در روایت دیگری آمده است:

«اگر مؤمن بداند که چه ثوابی در مصائب برایش در نظر گرفته شده است، آرزو می کرد که بدنش با مِقراض تکه تکه می شد.»

نکته دیگری که در اینجا باید یاد آور شد، این است که گناه یک علت تامه برای مریض شدن نیست، یعنی حتما نباید گناه کردن سبب بیماری شود؛ مثلا ممکن است گناه، مسبب بیماری شود، ممکن است سبب فقر شود، ممکن است سبب سختی جان کندن شود و ….

چه ارتباطی میان ژن و بیماری وجود دارد؟

منبع: نسخه های پیشگیری ودرمان آیت اله تبریزیان ، جلد دوم.