مقالات کوتاه

آیا بیماری ، کفاره گناهان است؟

آیا بیماری ، کفاره گناهان است؟ در روایتی، امام صادق (ع) از پدرش، از جدش، از امام حسین (ع) می فرماید: حضرت امیر اسلام به عیادت سلمان رفتند، حضرت فرمود: چگونه شب را صبح کردی؟، سلمان گفت: خدا را شکر می کنم، شکایت می کنم از اینکه تحمل درد را ندارم و کم صبر هستم. آیا بیماری،کفاره گناهان است؟امیر (ع) فرمود:

آیا بیماری ، کفاره گناهان است؟

روایتی جالب در مورد بیماری سلمان

در روایتی، امام صادق (ع) از پدرش، از جدش، از امام حسین (ع) می فرماید:

حضرت امیر (ع) به عیادت سلمان رفتند، حضرت فرمود: چگونه شب را صبح کردی؟

سلمان گفت: خدا را شکر می کنم، شکایت می کنم از اینکه تحمل درد را ندارم و کم صبر هستم.

حضرت امیر (ع) فرمود:

بی تابی نکن، شیعیان ما مبتلا به دردی نمی شوند، مگر به دلیل گناهی که در گذشته از آنها صادر شده است، آن درد هم پاک کننده و تطهیر آن گناه است.

سلمان گفت: پس بیماری ثوابی ندارد و تنها فایده اش پاک کننده بودن است.

حضرت امیر (ع) فرمود:

ای سلمان! با صبر کردن و دعا کردن ثواب هم داده می شوی؛ درد، کفاره گناهان تو درجات شما هم بالاتر می رود.

سلمان پیشانی حضرت را بوسید و گفت: اگر شما نبودید، چه کسی می توانست اینها را برای ما بیان کند».

این روایت تصریح دارد که هر چند گناهان سبب بیماری می شود، ولی درد و تحمل درد، پاک کننده گناهان است. بنابراین بهتر است که انسان برای ساکت کردن دردش، سریع از مسکن استفاده نکند؛ زیرا درد، خاصیتش را از دست می دهد.

چرا کافران کمتر بیمار می شوند؟

سؤال این است که اگر انسان به سبب گناه بیمار می شود، چرا مشرکان و ملحدان با وجود اینکه شراب می خورند، گوشت خوک می خورند و هر گناهی را ممکن است، مرتکب شوند؛ نسبت به مسلمانان، بیمار نمی شوند یا کمتر بیمار می شوند؟

در روایات آمده است که اگر مؤمن گناه کند، مبتلا به بیماری می شود و این مخصوص مؤمن است.

وقتی مؤمن به دلیل گناهش در دنیا مؤاخذه می شود، در آخرت مؤاخذه نخواهد شد؟

بنابراین، این برای مؤمن نعمت و خیر است. در روایت آمده است:

«اگر خداوند خیر انسانی را بخواهد، عقوبتش را در همین دنیا قرار می دهد؛ ولی اگر بدی بنده ای [به دلیل] گناهانی که مرتکب شده است، بخواهد، گناهانش را برای روز قیامت نگه میدارد»
پس بیمار شدن مؤمن در دنیا، نعمت و خیری است که خداوند به او ارزانی می دارد.

در روایت دیگری آمده است:

«مؤمن عزیز است و ارزشش بالاتر از آن است که ۴۰ روز بگذرد و خداوند کاری نکند که گناهانش پاک شود.»

در روایت دیگری آمده است:

«اگر مؤمن بداند که چه ثوابی در مصائب برایش در نظر گرفته شده است، آرزو می کرد که بدنش با مِقراض تکه تکه می شد.»

نکته دیگری که در اینجا باید یاد آور شد، این است که گناه یک علت تامه برای مریض شدن نیست، یعنی حتما نباید گناه کردن سبب بیماری شود؛ مثلا ممکن است گناه، مسبب بیماری شود، ممکن است سبب فقر شود، ممکن است سبب سختی جان کندن شود و ….

چه ارتباطی میان ژن و بیماری وجود دارد؟

منبع: نسخه های پیشگیری ودرمان آیت اله تبریزیان ، جلد دوم.

نوشته های مشابه

8 دیدگاه در “آیا بیماری ، کفاره گناهان است؟

  1. حسن محبی گفت:

    تنها فرزندم، کم توان ذهنی به دنیا آمد؛ هنوز داشتم خودمو با مشکلاتش وفق می دام که ۵سال بعدش خودم هم سکته کردم و الآن ۱۱ساله که نصف بدنم فلجه. خانواده همسرم و خانواده خودم تا مریضی من و فرزندم را دیدند ، از من و فرزندم بدشون میاد و خوششون نمیاد باهاشون رفت و آمد کنم‌خیلی تحت فشارم.چه کنم خدا !

    1. حسن محبی گفت:

      کسی میتونه منو راهنمایی کنه ؟
      چیکار کنم که بتونم تحمل کنم و کم نیارم؟!

    2. حرز امام جواد و یه قران همیشه همراه داشته باشید
      فلجی رو درمان کنیدبه مشاور سایت تو ایتا و روبیکایام بدین

    3. ناشناس گفت:

      سلام.توکل به خدا،با صبر از این قضایا میگذرید

    4. ناشناس گفت:

      سلام ب یاد داشته باشید که این خواست خدا بوده براتون و اگه راضی به رضای خدا باشید تحمل این درد براتون راحتتر میشه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *