سیروس کبدی یا التهاب شدید کبد از نظر آسیب‌شناسی خصوصیات معینی دارد که با طیفی از نمودهای بالینی مشخص همراه است. پارانشیم کبد یک ضایعه مزمن غیرقابل برگشت را نشان می‌دهد.
حالتی برگشت‌پذیر از تجمع چربی در سلول‌های کبدی است که با التهاب کبد مشخص می‌شود.وجود چربی در کبد طبیعی است، اما اگر این میزان از چربی بیش از ۵ تا ۱۰ درصد وزن کل کبد شود، فرد به بیماری کبد چرب دچار شده است.
در واقع وظیفه طحال این است که پلاکتها و گلبولهایی که در خون تلف شده و مرده اند را از خون تصفیه و جدا می کند. حال اگر طحال فرد را بردارند کار تصفیه خون به عهده کبد خواهد افتاد. کسی که طحالش را برداشته اند، مشکلات جدیدی پیدا میکند و همیشه بیمار است. و تا آخر عمر باید دارو مصرف کند.
آسیب پیشرفته به کبد سیروز کبدی یا تنبلی کبد می نامیم. در این حالت بافت طبیعی کبد به یک بافت جوشگاهی تبدیل میگردد.
هپاتیت در واقع همان التهاب کبد است که عمدتا بوسیله عوامل ویروسی بوجود می آید. ۵ ویروس اصلی برای ایجاد بیماری هپاتیت شناخته شده اند که به نامهای D, C, B, A و E معروفند. البته به دلیل شیوع بالا و احتمال مرگ بیماران، این ۵ نوع بیشتر مورد توجه ما هستند.
