حکایت حرام بودن شراب انگور
برای خیلی ها سوال است که چرا شراب انگور حرام است؟ در اینجا یک حکایت زیبا از امام علی (ع) آورده ایم که خالی از لطف نیست.
مرد عربی از حضرت علی (ع) پرسید :
اگر من آب بنوشم حرام است؟
فرمودند : نه!
گفت: اگر انگور بخورم حرام است؟
فرمودند: نه!
گفت: پس چطور اگه این دو را با هم مخلوط کنم و مدتی در آفتاب بگذارم تا شراب شود خوردنش حرام است !
امیر المومنین (ع) فرمودند :
اگر آب به روی سرت بپاشم دردی احساس می کنی؟ گفت : نه
فرمودند: اگر مشتی خاک بپاشم چطور ؟
گفت : نه
فرمودند : اگر این دو را با هم مخلوط کنم و مدتی در آفتاب بگذارم آنگاه به سرت بزنم چطور ؟
گفت : فرق سرم شکافته می شود.
حضرت فرمودند : حکایت آن نیز این گونه است.
پاسخ امام کاظم(ع) به سوالی درباره حرمت شراب در قرآن
مهدی، خلیفه عباسی شخصی بود که همین سؤال را از امام کاظم(ع) پرسید که در ادامه همین متن، داستان آن را می‌خوانید.
«على بن یقطین گفت: مهدى، خلیفه عباسى از امام کاظم(ع) پرسید:
آیا شراب در قرآن حرام شده است؟ مردم می‌گویند نهى شده اما حرام نشده است.
امام فرمود: شراب در کتاب خدا حرام است.
مهدى عباسی پرسید در کدام آیه حرام شده؟
امام کاظم(ع) فرمود: این آیه: «إِنَّما حَرَّمَ رَبِّیَ الْفَواحِشَ ما ظَهَرَ مِنْها وَ ما بَطَنَ وَ الْإِثْمَ وَ الْبَغْیَ بِغَیْرِ الْحَقِ … ؛ بگو : پروردگارم فقط کارهاى زشت را چه آشکارش باشد و چه پنهانش و گناه «اثم» و تعدى ناحق را حرام کرده است».
اما منظور قرآن از کارهاى زشتِ ظاهر (ما ظَهَرَ مِنْها) عبارت است از زناى آشکارا که پرچم نصب کنند چنانچه زنهاى بدکاره در جاهلیت پرچم می‌زدند.
منظور از کارهاى ناشایست باطنى (وَ ما بَطَنَ)،ازدواج با زن پدر است، زیرا قبل از بعثت پیغمبر وقتى شخصى مىمرد و زن از او باقى می‌ماند، پسرش با او ازدواج می‌کرد اگر آن زن مادر خودش نبود؛ خداوند این کار را حرام کرد.
اما الْإِثْمَ (گناه) که در این آیه نام برده شده، همان شراب است که خداوند در آیه دیگر می‌فرماید:
«یَسْئَلُونَکَ عَنِ الْخَمْرِ وَ الْمَیْسِرِ قُلْ فِیهِما إِثْمٌ کَبِیرٌ وَ مَنافِعُ لِلنَّاسِ؛ از تو راجع به شراب و قمار می‌پرسند، بگو در این دو، گناه (اثم) بزرگى است براى مردم نیز منفعتى هم دارد.» (۲۱۹ بقره).
اثم و گناه در قرآن همان شراب و قمار است که گناه آن دو، بزرگ است چنانچه خداوند فرموده است.»
مهدى عباسی رو به على بن یقطین کرده گفت: این فتوا مخصوص بنى هاشم است.
نکته قابل ذکر آن است که در انتهای آیه فرموده منافعی هم برای مردم دارد. اما کاملاً از لحن آیه برتری و بزرگی ضرر و گناه آن بر منفعت آن غلبه دارد و در این شرایط عقل ایجاب می‌کند انسان از مسائلی که ضرر آن‌ها بر نفع آن غلبه دارد، پرهیز کند.
همچنان که خداوند در بخشی از آیه۲۱۹ بقره به همین موضوع اشاره می‌کند و می‌فرماید:
«یَسْئَلُونَکَ عَنِ الْخَمْرِ وَ الْمَیْسِرِ قُلْ فیهِما إِثْمٌ کَبیرٌ وَ مَنافِعُ لِلنَّاسِ وَ إِثْمُهُما أَکْبَرُ مِنْ نَفْعِهِما …؛ درباره شراب و قمار از تو می‌پرسند. بگو : در آن دو مطلب هم گناهى بزرگ و هم سودهایى براى مردم است در حالی که گناه هر دو از سودشان بیشتر است».
برای مطالعه اهمیت انگور در طب اسلامی لطفا کلیک کنید.
کتاب قضاوتهای امیرالمومنین علیه السلام
