درمان با میوه ها

فواید سنجد در آیینه ی روایات

فواید و خواص زیاد سنجد

فواید سنجد در روایت

امام صادق علیه السلام در خصوص سنجد می فرماید:

«گوشت سنجد، گوشت می رویاند؛ پوستش، پوست می رویاند؛ و هسته اش، استخوان می رویاند. سنجد، کلیه ها را گرم می کند؛ معده را دباغی می کند؛ ایمنی از بواسیر و پروستات است؛ پاها را تقویت می کند و ژن جُذام را سرکوب می کند».

از این روایت چند نکته کاربردی در مورد خاصیت و فواید سنجد به دست می آید که طب اسلامی توصیه به مصرف آن دارد:

  1. کسانی که پوکی استخوان دارند، هسته آن، یکی از بهترین درمان های آن است.
  2. کسانی که مشکل کلیه دارند، خوردن آن، فعالیت کلیه را بهتر می کند.
  3. کسانی که ضعف پا دارند، یکی از بهترین درمان هایش، خوردن این میوه است.
  4. کسانی که مشکل معده دارند، خوردن این میوه، معده را دباغی می کند، یعنی رطوبت و عفونت معده را می گیرد.
  5.  ژن جذام را سرکوب می کند؛ یعنی بیماری های ژنتیکی را درمان می کند.
  6. کسانی که تب دارند، یکی از درمان هایش، خوردن سنجد است.

این میوه از میوه های بسیار مفید در درمان بسیاری از بیمار های غضروف و استخوانی است. [۱]

از امام حسین(ع) روایت شده است:

دَخَلَ رَسولُ‌الله)ص) عَلى عَلِیِّ‌بنِ‌أبی‌طالِبٍ)ع) و هُوَ مَحمومٌ فَأَمَرَهُ بِأَکلِ الغُبَیراءِ؛

پیامبر خدا بر على‌بن‌ابى‌طالب)ع) وارد شد، در حالى که وى تب داشت. پیامبر(ص) او را به خوردن سنجد، سفارش کرد.[۲]

سنجد سرشار از فیبر است و گرسنگی را کاهش می‌دهد زیرا خاصیت سیر کنندگی بالایی دارد و در افرادی که مشکلات دستگاه گوارشی دارند، مفید است. یکی از خواص سنجد ضد تب بودن آن است. امام رضا علیه السلام از پدران خود از حسین بن علی‏ علیه السلام نقل کرد که امام حسین‏ علیه السلام فرمود:

دَخَلَ رَسُولُ اللَّهِ صلی الله علیه وآله وسلم عَلی عَلِیِّ بْنِ أبی طالِبٍ‏ علیه السلام وَ هُوَ مَحْمُومٌ فَأَمَرَهُ بِأَکْلِ الْغَبیراءِ. « روزی رسول خدا صلی الله علیه وآله وسلم بر پدرم علی بن ابیطالب‏ علیه السلام وارد شد، در حالی که پدر تب داشت، دستور داد تا پدرم سنجد تناول کند.» [۳]

منابع:

۱.نسخه های پیشگیری و درمان آیت الله تبریزیان -جلد دوم

۲. عیون أخبار الرضا(ع)، ج۲، ص۴۳، ح‌۱۵۲؛ صحیفه الإمام الرضا(ع)، ص۲۵۲، ح‌۱۷۵؛ مکارم‌الأخلاق، ج۱، ص۳۸۱، ح‌۱۲۷۶؛ الدعوات، ص۱۵۷، ح‌۴۳۱ و بحارالانوار، ج۶۶، ص۱۸۸، ح‌۱.

۳. صحیفه الرضا علیه السلام ص۷۴ ح۱۷۵. و مستدرک الوسائل ج۱۶ ص۴۰۸ ح۱ باب ۷۶.

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *